Papryka – dlaczego warto ją często jeść?

Niezależnie od tego czy jest zielona, żółta, pomarańczowa czy czerwona, jej spożycie wiąże się z dostarczeniem organizmowi potrzebnych witamin i składników mineralnych. Wykorzystywana często w naszej kuchni, poprawia wzrok, wzmacnia odporność i regeneruje naskórek. W szczególności zalecana w diecie osób odchudzających się. Oto ona – jej wysokość Papryka!

Papryka wyróżnia się niską kalorycznością. W 100 gramach warzywa zawarte jest jedynie 18-30 kcal. Najmniej kaloryczna jest odmiana zielona. Przez dietetyków papryka ceniona jest także za zawartość błonnika i właściwości hipotensyjne (obniżające ciśnienie tętnicze krwi). Dodatkowo, wzmacnia i uszczelnia naczynia krwionośne dzięki dużej zawartości witaminy C, której ma więcej niż niejedno warzywo czy sama cytryna. Największe stężenie witaminy C obserwuje się w odmianie czerwonej i w dojrzałych okazach. Częste spożywanie papryki działa moczopędnie i wzmacniająco na układ odpornościowy.

Dlaczego warto jeść paprykę?

Papryka bogata jest także w witaminy z grupy B, kwas foliowy, beta-karoten (prowitamina A) i witaminę E. Zawartość prowitaminy A, zaliczanej do karotenoidów, jest zależna od barwy warzywa, tym samym największa w odmianie czerwonej. Spożycie całej sztuki papryki czerwonej całkowicie pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminę A. Witamina ta stymuluje układ wzroku, wpływając na procesy widzenia po zmierzchu. Razem z witaminą E poprawia stan skóry, włosów i paznokci. Luteina i zeaksantyna zawarte w papryce również poprawiają wzrok. Witaminy A, C i E są nieocenionymi antyutleniaczami, istotnymi w walce z nowotworami. Obecny w warzywie kwas foliowy jest szczególnie ważny w diecie kobiet ciężarnych i planujących ciążę. Spożycie kwasu foliowego na prawidłowym poziomie, zabezpiecza proces kształtowania się układu nerwowego płodu.

Wśród składników mineralnych obecnych w papryce wymienia się potas, wapń, magnez, żelazo, miedź i fosfor. Duża ilość potasu ma znaczenie w diecie osób z nadciśnieniem tętniczym. Magnez, wapń i witaminy z grupy B działają kojąco na system nerwowy. Odpowiednie proporcje fosforu i wapnia w diecie wpływają na budowę i funkcjonowanie układu kostno-szkieletowego.

Kapsaicyna w papryce

Za pikantny smak papryki odpowiada kapsaicyna, której największa ilość znajduje się w pestkach. Jest to alkaloid o właściwościach bakteriobójczych, przeciwbólowych, rozgrzewających, przyspieszających krążenie krwi i przyspieszających metabolizm. Kapsaicyna wymusza wyrzut endorfin (hormonów szczęścia) do krwi, poprawiając samopoczucie i uśmierzając ból. W niewielkich ilościach wywołuje wydzielanie śliny i soków trawiennych, poprawiając trawienie potraw. Duże stężenie kapsaicyny w papryczkach chili czy pieprzu Cayenne powoduje, że ich spożycie działa drażniąco na błony śluzowe, co objawia się pieczeniem i uczuciem palenia. Z tego powodu ostrych przypraw powinni unikać osoby z wrzodami żołądka. Niektóre badania donoszą, że duże spożycie pikantnych potraw wiąże się z chorobami nowotworowymi żołądka.

Papryka dobra przy odchudzaniu

Papryka zalecana jest osobom odchudzającym się. Jak wspomniano powyżej, jest niskokaloryczna, a zawarta w ostrych odmianach kapsaicyna poprawia trawienie i wzmaga procesy metaboliczne. Obserwuje się wyrzut adrenaliny do krwioobiegu oraz uwalnianie kwasów tłuszczowych podczas spożywania ostrych odmian. Błonnik zawarty w papryce uniemożliwia zaleganie mas kałowych w jelitach (zaparcia), reguluje częstość wypróżnień i wspiera rozwój korzystnej mikroflory jelitowej.