Wizycie u seksuologa często towarzyszą niepotrzebny lęk i wstyd. Emocje związane są z intymnością problemu, krążącymi stereotypami oraz nieznajomością zawodu seksuologa. W artykule przedstawione zostały informacje dotyczące przebiegu wizyty w gabinecie seksuologa oraz omówiono obszary działań seksuologii.

Seks w Polsce jest nadal tematem tabu. O seksie i płciowości nie rozmawiamy z dziećmi, rodzicami, a czasami nawet z partnerem. W społeczeństwie krążą mity dotyczące wizyty u seksuologa. Według wielu osób wizyta u specjalisty musi się wiązać z problemem lub patologią. Z drugiej strony część problemów klientów jest wyimaginowana, związana ze stereotypami. Klienci są pewni, że ich zaburzenia występują niezwykle rzadko, wstydzą się opowiadać o życiu intymnym i boją się bycia ocenianym przez seksuologa. Z tego powodu często zwlekają z wizytą, starają się leczyć na własną rękę lub zwyczajnie przeczekują problem oczekując samowyleczenia. Zdarza się, że wizyta w gabinecie spowodowana jest rozpadającym się już związkiem lub często zmianą partnerów seksualnych, ze względu na obwianie ich o własne problemy seksualne.

Seksuolog jest specjalistą. Wyróżnia się seksuologię kliniczną, społeczną i sądową. Każda z nich różni się obszarem działania. Studia z zakresu seksuologii przeznaczone są dla osób z wykształceniem biomedycznym, zwykle dla lekarzy, pielęgniarek, położnych, psychologów i pedagogów. Ważne są kwalifikacje naukowe oraz praca w obszarze bliskim seksuologii. Ze względu na różne wykształcenie bazowe, seksuolodzy różnią się zakresem działań np. seksuolog-psycholog nie będzie mógł wypisać recepty na lek lub badać somatycznie, a seksuolog-lekarz nie będzie prowadził u klienta psychoterapii. Seksuolodzy często współpracują ze sobą i w razie problemów mogą przekazać klienta innemu specjaliście. Poza wiedzą czysto związaną z życiem seksualnym, w procesie kształcenia przyszli seksuolodzy poznają zasady etyki i moralności zawodu, aktualną klasyfikację chorób, metody diagnozowania oraz rodzaje terapii.

Seksuologia zajmuje się zdrowiem seksualnym kobiet i mężczyzn na wszystkich etapach życia. W obszarach zainteresowania seksuologii znajdują się zaburzenia seksualne, parafilie (zaburzenia preferencji seksualnych), transseksualizm, orientacja płciowa, antykoncepcja, seksualność osób niepełnosprawnych, przestępstwa na tle seksualnym oraz wykorzystywanie seksualne nieletnich. Statystycznie najczęściej mężczyzn trapią problemy związane z zaburzeniami erekcji lub przedwczesnym wytryskiem. Kobiety zmagają się z obniżeniem libido lub bólem związanym ze stosunkiem płciowym. Ze względu na problematykę intymną, wizyta u seksuologa może stać się krępująca i niekomfortowa. Mężczyźni częściej niż kobiety równoważą ją z kompromitacją, boją się obniżenia własnej wartości seksualnej. Zadaniem seksuologa jest wytłumaczyć wszystkie wątpliwości, które czasem okazują się zupełną normą, nie patologią. Specjalista stara się stworzyć w gabinecie atmosferę zaufania i dyskrecji.

Wizyta w gabinecie może być bezpłatna jeśli posiada się skierowanie od lekarza rodzinnego (lub innej specjalizacji) do poradni zdrowia seksualnego. W przeciwnym wypadku, spotkanie ma miejsce w prywatnym gabinecie i jest płatne. Wizyta rozpoczyna się od zapoznania się z klientem oraz zebraniem przez specjalistę szczegółowego wywiadu. Pytania różnią się w zależności od problemu. Seksuologa interesuje przeszłość seksualna klienta, światopogląd i podejście do spraw seksu (również od strony religii), stan zdrowia i przebyte choroby, psychiczne poczucie płci, posiadane nałogi oraz warunki socjalno-ekonomiczne. Ważny jest również kontakt z rodzicami, rówieśnikami oraz partnerami seksualnymi. W wywiadzie znajdują się informacje o przebiegu dzieciństwa i okresu dojrzewania oraz o aktualnym życiu seksualnym. W końcowym etapie specjalista skupia się na obecnym zaburzeniu lub wątpliwościach klienta, pytając o ich podłoże, przebieg oraz o towarzyszące objawy. Warto na wszystkie pytania odpowiedzieć szczerze, a objawy opisywać dokładnie, gdyż podane informacje mogą mieć wpływ na diagnozę problemu. Zadaniem seksuologa nie jest oceniać, a rzeczowo podchodzić do spraw klienta. Może się zdarzyć, że seksuolog będzie potrzebował pewnych wiadomości od partnera klienta, które mają charakter uzupełniający. Są też obiektywnym spojrzeniem na reakcje występujące z ewentualnym zaburzeniem.

W niektórych przypadkach niezbędne okazują się badania laboratoryjne, mi.in. morfologia krwi, ocena stężenia hormonów płciowych, stężenie cholesterolu, glukozy lub badanie USG. Stosowane są także badania ściślej związane ze sferą intymną np. kawernosografia i kawernosometria (przy zaburzeniach erekcji).

Zwykle, pierwsza wizyta ma charakter konsultacji, po której seksuolog podejmuje się zdiagnozowania problemu. Na podstawie diagnozy ustala się rodzaj leczenia, jego okres oraz metody. W przypadkach gdy klient zgłasza się do gabinetu wyłącznie z wątpliwościami dotyczącymi życia seksualnego, pierwsza wizyta opiera się na rozmowie. Kiedy problem jest bardziej złożony, stosuje się leczenie farmakologiczne i/lub terapię psychologiczną (czasami terapia obejmuje parę), w zależności od podłoża sytuacji. Seksuolog jest dobrym doradcą w zakresie pozycji współżycia. Może podpowiedzieć w jaki sposób urozmaicić życie seksualne. Wyjaśni czy stosowane techniki seksualne są odpowiednio dobrane dla pary.


Przeczytaj również:

Ból podczas stosunku -najczęstsze przyczyny
Sadomasochizm -norma czy parafilia?
Obniżone libido (hipolibidemia)
Zaburzenia lubrykacji
Anorgazmia
Zespół Napięcia Przedmiesiączkowego
Orgazm wyobrażeniowy
Seks podczas ciąży -wygodne pozycje

Leave A Reply