Żółtaczka noworodkowa to schorzenie, którym nazywamy zażółcenie powłok skórnych. Dotyka ponad połowy zdrowych, donoszonych noworodków oraz praktycznie wszystkich wcześniaków, tym samym jest najczęstszą przypadłością okresu noworodkowego. Podstawą wystąpienia żółtaczki jest podwyższone stężenie bilirubiny we krwi. Najczęściej, żółtaczka ma podłoże fizjologiczne i nie wymaga leczenia.

Występowanie fizjologicznej żółtaczki jest związane z krótkim czasem życia płodowych erytrocytów (czerwonych krwinek) oraz ich zwiększoną ilością w 1 ml krwi. Zawarty w krwinkach czerwony barwnik –hemoglobina, ulega rozkładowi do m.in. bilirubiny –żółtej substancji. Do wystąpienia żółtaczki predysponuje również niedojrzałość wątroby w zakresie produkcji enzymów oraz ewentualna obecność krwiaków. Wątroba noworodka  nie jest w stanie w krótkim czasie wychwycić i wydalić bilirubinę. Zażółcenie skóry noworodka ujawnia się, gdy stężenie bilirubiny we krwi jest na poziomie 3-5 mg%. Początkowo zmiana zabarwienia skóry ujawnia się na twarzy i tułowiu, stopniowo przechodząc na kończyny. Najczęściej żółtaczkę rozpoznaje się w drugiej lub trzeciej dobie życia dziecka, a zażółcenie powłok utrzymuje się ok. 4 dni. Jak wspomniano wcześniej, fizjologiczna żółtaczka nie wymaga leczenia. Ustępuje samoistnie, stopniowo. Trwa maksymalnie do 10. dobry życia noworodka, ewentualnie do 14. doby u wcześniaków.

Żółtaczka noworodkowa – przyczyny

Do przyczyn zwiększonego stężenia bilirubiny we krwi noworodka zalicza się palenie papierosów przez kobietę ciężarną oraz stosowanie niektórych leków, jak m.in. oksytocyna do przyspieszenia przebiegu porodu oraz tokolityki, hamujące czynność skurczową macicy w przypadku zagrażającego porodu przedwczesnego. W niektórych przypadkach, karmienie piersią przedłuża czas trwania żółtaczki noworodkowej. Choroba może być skutkiem konfliktu serologicznego lub zarośnięcia przewodów żółciowych.

Żółtaczka patologiczna

Żółtaczka noworodkowa ma charakter fizjologiczny, jednak w rzadkich przypadkach może prowadzić do powikłań, kiedy to żółtaczkę nazywa się patologiczną. O żółtaczce patologicznej mówimy w sytuacji, kiedy dotyka noworodka w pierwszej dobie życia, trwa ponad 10-14 dni lub współwystępuje ze stężeniem bilirubiny powyżej 17 mg/dl. Bilirubina niezwiązana z kwasem glukuronowym jest potencjalnie toksyczna. Wykazuje duże powinowactwo do tkanki  nerwowej i łatwo pokonuje barierę krew-mózg. Poważnym następstwem zwiększonego stężenia bilirubiny jest żółtaczka jąder podkorowych. Ta prowadzić może do zaburzeń słuchu, niedorozwoju umysłowego oraz porażenia mózgowego.

Leczenie patologicznej żółtaczki jest prowadzone intensywnie poprzez naświetlanie ciała noworodka promieniami UV (fototerapia) lub przez transfuzję wymienną krwi. Rzadko stosowana jest farmakoterapia. Fototerapia zmienia formę strukturalną bilirubiny, przekształcając ją w izomer łatwiejszy do usunięcia z organizmu. Jest to zdecydowanie najpopularniejsza metoda leczenia żółtaczki patologicznej.

Leave A Reply