Co druga ciężarna cierpi na nudności i wymioty, podczas gdy co trzecia doświadcza wyłącznie wymiotów. Problem niepowściągliwych wymiotów ciężarnych dotyczy jedynie 0,3-2% kobiet w ciąży, jest jednak znacznie poważniejszy. Może prowadzić do odwodnienia i zaburzeń metabolicznych wymagających hospitalizacji.
Niepowściągliwe wymioty ciężarnych to schorzenie pojawiające się przed 20. tygodniem ciąży, zwykle rozpoczyna się między 4. a 10. tygodniem ciąży. Na ogół powoduje ponad 5% utraty masy ciała ciężarnej. Częste wymioty prowadzą do zaburzeń elektrolitowych, kwasowo-zasadowych oraz niedoborów pod względem witaminowym. Są również ryzykiem odwodnienia. Przedłużające się wymioty mogą prowadzić do encefalopatii Wernickego –choroby będącej powikłaniem niedoboru witaminy B1, zagrażającej życiu kobiety i płodu. Udowodniono jednak, że niepowściągliwe wymioty ciężarnych nie stanowią ryzyka poronienia. Co więcej, u kobiet cierpiących na to schorzenie, rzadziej obserwuje się obumarcia płodu, poród przedwczesny czy ograniczenie rozwoju wewnątrzmacicznego płodu. Badania wskazują, że szanse na powikłania zdrowia płodu w przypadku niepowściągliwych wymiotów ciężarnych, są dziesięciokrotnie mniejsze niż w przypadku ciąży fizjologicznej.
Nie poznano jednoznacznej etiologii niepowściągliwych wymiotów ciężarnych. Przyczyn upatruje się w gospodarce hormonalnej oraz zmian w psychice kobiet ciężarnych. Wykazano wyższe stężenia gonadotropiny kosmówkowej (beta-hCG) u kobiet ciężarnych w niepowściągliwymi wymiotami w ciąży jednopłodowej. Podczas gdy stężenie hormonu znacznie wzrasta w 10-12 tygodniu ciąży, nasilenie nudności i wymiotów jest największe. Podobnie wygląda sytuacja u kobiet w ciążach wielopłodowych –stężenie beta-hCG dużo wyższe niż w ciąży z jednym płodem stwarza większe ryzyko niepowściągliwych wymiotów. Do pozostałe przyczyn podwyższonego stężenia gonadotropiny kosmówkowej zalicza się zaśniad groniasty oraz zespół Downa.
Autorzy badań nad niepowściągliwymi wymiotami ciężarnych podkreślają duże prawdopodobieństwo udziału czynnika psychicznego w etiologii schorzenia. Znaczne nasilenie wymiotów w ciąży obserwowano u ciężarnych z podwyższonym poziomem lęku, u histeryczek oraz u kobiet ze skłonnościami do depresji. Podejrzewa się, że choroba występuje częściej u kobiet zestresowanych odmiennym stanem, nieakceptujących ciążę oraz nieprzygotowanych do macierzyństwa. Podejrzewa się również dużą zależność ciężarnej od matki, podatność na sugestię oraz niedojrzałą osobowość. Dowodem na tę tezę jest fakt, że w niektórych przypadkach hospitalizacja chorej ciężarnej, a tym samym separacja od rodziny i otoczenia, wpływa na poprawę jej stanu zdrowia.
Postępowanie lecznicze w przypadku niepowściągliwych wymiotów ciężarnych jest podobne jak przy nudnościach i wymiotach występujących u przeciętnej kobiety w ciąży. Zaleca się wypoczynek, unikanie nieprzyjemnych zapachów, oraz spożywanie posiłków wysokowęglowodanowych w małych i częstych porcjach. Pomocne są także preparaty multiwitaminowe oraz imbir (w postaci herbaty lub tabletek). W ciężkich przypadkach konieczne może okazać się żywienie pozajelitowe, stosowanie leków przeciwwymiotnych, witaminy B1 oraz kortykosteroidów. Warto zadbać o wsparcie psychiczne ze strony partnera, rodziny i personelu medycznego.
2 komentarze
ja miałam z tym straszny problem:/ męczyło mnie przez 3 miesiące, przez to straciłam parę kg i mój organizm potrzebował dodatkowej suplementacji
ja mdłości też miałam w ciąży ale nie tak bardzo nasilone, jednak wolałam brać suplementy diety, bałam się że może mi czegoś zabraknąć mi i dziecku… a moje witaminy miały bardzo bogaty skład