Niepłodność, a choroby tarczycy? Tak, bo to właśnie one mogą przedłużać okres starania się o dziecko. U kobiet, w wyniku nieprawidłowego stężenia hormonów tarczycowych dochodzi do dysfunkcji pracy jajników. Płodność mężczyzn ze schorzeniami tarczycy również nie funkcjonuje prawidłowo. Zwykle parametry dotyczące jakości spermy ulegają obniżeniu.
W Polsce na choroby tarczycy cierpi ponad 7 milionów osób. Kobiety są bardziej podatne na choroby związane z gruczołem tarczowym. Ma to związek ze zmianami hormonalnymi. Zarówno nadczynność i niedoczynność tarczycy skutkować mogą zaburzeniami miesiączkowania. Choroba Hahimoto jest coraz częstszą przyczyną niepłodności wśród kobiet. Zaburzenia w funkcjonowaniu tarczycy mają silny związek z ograniczoną płodnością, poronieniami oraz porodem przedwczesnym.
Niepłodność związana z chorobami tarczycy
W celu określenia związku chorób tarczycy i problemów z poczęciem, konieczne jest wykonanie badania poziomu hormonów zleconego przez lekarza endokrynologa. Prawidłowy poziom hormonu TSH we krwi warunkuje odpowiedni rozród i zdrowy przebieg ciąży. Dlatego, u kobiet z chorobami tarczycy, ciężarnych lub na etapie planowania ciąży, dąży się do wyrównania stężenia tyroksyny. Starania te utrudnia fakt ciągłych zmian w stężeniu globuliny wiążącej TSH już od początku trwania ciąży.
Jako, że schorzenia tarczycy to tylko jeden z możliwych powodów niepłodności, zaleca się wcześniejszą wizytę u lekarza, celem przeprowadzenia wywiadu o obecnym stanie zdrowia i przebytych chorobach. Najnowsze postulaty dotyczące leczenia zaburzeń niepłodności, odnoszą się do wprowadzenia badań skriningowych u kobiet w kierunku chorób tarczycy, zwłaszcza tych na tle autoimmunologicznym. Przeciwciała przeciwtarczycowe oznaczane byłyby jeszcze przed podjęciem decyzji o zastosowaniu jednej z metod technik wspomaganego rozrodu. Badania te mogą być szczególnie przydatne wśród kobiet z dysfunkcją jajników o charakterze PCOS oraz z obecną endometriozą, gdyż istnieje podejrzenie, że etiologia tych chorób ma coś wspólnego z układem odpornościowym.
Badania kontrolne przeprowadza się nawet po zdiagnozowaniu schorzenia tarczycy i skierowaniu pary na kolejny etap wspomagania rozrodu. Często stężenie TSH decyduje o powodzeniu zapłodnienia pozaustrojowego. Sama stymulacja jajników estrogenami zaburza metabolizm hormonów tarczycy, dlatego zaleca się wielokrotne kontrole TSH w okresie okołokoncepcyjnym.
Nadczynność tarczycy
Nadczynność tarczycy (hipertyreoza) to stan związany z nadmiernym stężeniem hormonów tarczowych we krwi. Najczęstszą przyczyną hipertyreozy jest choroba Graves-Basedowa o podłożu autoimmunologicznym.
Z nadczynnością tarczycy wiążą się liczne zaburzenia hormonalne u kobiet. We krwi obserwuje się wzrost stężeń testosteronu, estrogenów, LH oraz SHBG. Są to hormony wpływające na regulację cyklu miesiączkowego. Niektóre badania wskazują na późniejszy czas rozpoczęcia miesiączkowania wśród dziewcząt z nadczynnością tarczycy. Same dysfunkcje miesiączkowania występują w tej grupie prawie dwukrotnie częściej niż wśród zdrowych kobiet. Najczęstszym problemem jest brak menstruacji lub rzadkie miesiączki. Właśnie te problemy skutkować mogą późniejszą niepłodnością.
U kobiet ciężarnych z nadczynnością tarczycy, w okresie ciąży choroba ma łagodniejszy charakter, a po porodzie dochodzi do zaostrzenia objawów.
Niedoczynność tarczycy
Stan niedostatecznego poziomu hormonów tarczycy w ustroju określa się niedoczynnością tarczycy (hipotyreozą). Wśród osób w wieku reprodukcyjnym dotyka 2-4% populacji. Najczęściej, choroba rozwija się na podłożu autoimmunologicznym, co określa się mianem choroby Hashimoto, lub związana jest z niedoborem jodu, stanem po wycięciu gruczołu tarczowego lub naświetleniach. Zaburzenia miesiączkowania obserwuje się tu trzykrotnie częściej, niż w przypadku kobiet zdrowych. Jest to skutkiem obniżonego stężenia SHBG oraz estrogenów i testosteronu, przy zwiększonym udziale ich wolnych frakcji. Powrót do prawidłowych cykli miesiączkowych następuje w momencie uzyskania właściwych parametrów hormonów tarczycy. Jeśli hipotyreozie towarzyszy nadprodukcja prolaktyny, to obserwuje się brak menstruacji oraz mlekotok z piersi. U niektórych kobiet z dysfunkcją tarczycy cykl miesiączkowy wydaje się być prawidłowy, krwawienia występują regularnie jednak mogą być dość obfite lub mogą się przedłużać.
Szczególnie narażone na rozwój hipotyreozy o podłożu autoimmunologicznym są kobiety po porodzie lub poronieniu. Wśród kobiet ciężarnych niedoczynność tarczycy występuje częściej niż nadczynność.
Przeczytaj również:
Ciężarna z chorobą Hashimoto
Nie daj się zaskoczyć chorobom tarczycy
Choroby tarczycy w ciąży
Jeden komentarz
mi się spóźnia okres 5 dzień a mam niedoczynność tarczycy, leczę się od września a we wakacje prawie w ogóle nie brałam hormonów w tabletkach. I sama jestem ciekawa co to będzie…….. 🙂