Cukrzyca jest chorobą wykrywaną coraz częściej. Wśród czynników ryzyka jest otyłość i niehigieniczny tryb życia. Objawy cukrzycy są niecharakterystyczne, dlatego warto wiedzieć, na co wrócić uwagę.
Jak objawia się cukrzyca?
Objawy cukrzycy są na tyle różnorodne, że można je zlekceważyć. Są one ściśle uzależnione od typu cukrzycy oraz etapu choroby. Pierwsze objawy cukrzycy typu 1, która dotyka głównie ludzi młodych, to:
- zwiększone pragnienie,
- częste oddawanie moczu i wielomocz,
- osłabienie i zmęczenie,
- bardzo szybkie chudnięcie,
- częste infekcje.
Dolegliwości te są dość nasilone, dlatego osoby cierpiące na cukrzycę typu 1 są szybko diagnozowane. Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku cukrzycy typu 2. Tutaj objawy są znacznie mniej nasilone, a chora osoba może bez większych problemów funkcjonować, nie wiedząc o chorobie. Oprócz objawów charakterystycznych dla typu 1, pojawiają się również inne, takie jak:
- infekcje bakteryjne i grzybicze,
- pogorszenie widzenia,
- skurcze mięśni,
- uczucie kołatania serca.
Niskie natężenie objawów sprawia, że chorzy późno zgłaszają się do lekarza. Tymczasem choroba może szybko doprowadzić do kwasicy ketonowej, która jest stanem zagrożenia życia. Wówczas pojawiają się wymioty i nudności, nasilone pragnienie z wielomoczem, głęboki i powolny oddech (oddech Kassmaula), odwodnienie oraz zaburzenia świadomości.
Jakie są przyczyny cukrzycy i kto może na nią zachorować?
Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, w przebiegu której komórki układu odpornościowego niszczą zdrowe komórki trzustki. Mechanizmy choroby nie zostały jeszcze do końca poznane, dlatego nie wiadomo jak jej skutecznie zapobiegać. Sporą rolę w pojawieniu się cukrzycy typu 1 ogrywają predyspozycje genetyczne. Na chorobę narażone są zwłaszcza dzieci osób, które same cierpią na cukrzycę typu 1. Oprócz czynników genetycznych ważne są również czynniki środowiskowe, w tym m.in. infekcje wirusowe. Nadal dokładnie nie wiadomo, jakie wirusy przyczyniają się do wystąpienia cukrzycy typu 1, ale na pewno na chorobę częściej zapadają osoby z deficytem witaminy D.
Cukrzyca typu 2 rozwija się głównie u osób, które mają zbyt wysoką masę ciała. Do bezpośrednich przyczyn zalicza się:
- otyłość, szczególnie brzuszną, gdzie tłuszcz skupia się głównie wokół trzustki i wątroby,
- niską aktywność fizyczną lub jej brak,
- spożywanie produktów wysoko przetworzonych,
- stosowanie niektórych leków, zwłaszcza sterydowych,
- predyspozycje genetyczne.
Na cukrzycę typu 2 narażone są również kobiety, które w czasie ciąży zachorowały na cukrzycę ciążową.