Grzybica pochwy to rodzaj zapalenia powstałego na skutek zachwiania jej mikroflory bakteryjnej. Podatność na zakażenie drożdżakowe zwiększa się znacząco podczas ciąży, cukrzycy, antybiotykoterapii czy stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej.
Drożdżakowe zapalenie pochwy to jedna z najczęstszych chorób ginekologicznych. Patogenem odpowiedzialnym za większość przypadków zachorowania są drożdżaki z rodzaju Candica. Statystyki wskazują, że jedynie 25% kobiet w wieku rozrodczym nigdy nie zachoruje. W Stanach Zjednoczonych drożdżakowe zapalenie pochwy rozpoznaje się u co drugiej pacjentki zgłaszającej się z zakażeniem pochwy i sromu. Niestety, u 5-8% kobiet grzybica drożdżakowa ma charakter nawracający i przechodzi w postać przewlekłą. Do zakażenia dochodzi na drodze endogennej, gdy bakterie bytujące w jelicie grubym zostaną przetransportowane do pochwy. Zakażeniom sprzyja zachwiana równowaga mikroflory, np. u kobiet wykonujących irygacje dopochwowe, u osób chorych i z osłabioną odpornością, u kobiet w ciąży i chorujących na cukrzycę.
Objawy grzybicy pochwy
Zakażenie może przebiegać bezobjawowo (często jest tak w przypadku mężczyzn). Diagnoza choroby opiera się na potwierdzeniu objawów charakterystycznych dla zapalenia drożdżakowego oraz na badaniu klinicznym. Do objawów grzybicy pochwy zalicza się:
- świąd i podrażnienie pochwy oraz sromu
- ból podczas stosunku jak i zaraz po oraz pieczenie
- ból i pieczenie przy oddaniu moczu
- obrzęk sromu, zaczerwienienie okolic sromu i ud, a u kobiet z cukrzycą również pachwin i odbytu
- białawy nalot na wargach sromowych
- upławy gęste i białe, przypominające ser twarogowy, o nieprzyjemnym zapachu
W celu potwierdzenia zakażenia drożdżakowego warto wykonać badanie pH wydzieliny z pochwy, które w tym przypadku jest prawidłowe. Należy także pobrać wydzielinę do badania mikroskopowego w roztworze NaCl i 10% KOH.
Leczenie grzybicy pochwy
W leczeniu drożdżakowego zapalenia pochwy stosuje się preparaty dopochwowe, doustne oraz kremy i maści. Do najpopularniejszych leków zalicza się: nystatynę, natamycynę, klotrimazol, flukonazol, mikonazol, ekonazol i ketokonazol. U kobiet karmiących piersią nie przeprowadza się leczenia doustnego. Kurację można wspomóc poprzez przyjmowanie probiotyków zawierających pałeczki kwasu mlekowego. Dla złagodzenia świądu w wejściu do pochwy oraz na sromie stosuje się kremy i maści przeciwgrzybiczne. Ulgę przynoszą również zimne okłady. Zaleca się poprawę higieny osobistej, unikania zawilgocenia miejsc intymnych (basen, sauna, nieoddychająca bielizna lub piżama) oraz ograniczenie czynników drażniących (perfumowanych podpasek i tamponów, irygacji dopochwowych).
