Zakażenie bakterią Chlamydia Trachomatis jest jedną z przyczyn niepłodności. U kobiet może powodować poronienia, a u mężczyzn zapalenie prostaty, jąder i najądrzy. Co gorsze, choroba zwykle ma bezobjawowy przebieg lub jej symptomy przywodzą na myśl inną jednostkę chorobową. Trudno ją zdiagnozować, zwłaszcza, że nim bakteria zacznie działać, pozostaje przez lata w uśpieniu. 80% kobiet z chlamydiozą nie odczuwa objawów!
Choroba przenoszona jest przez stosunek płciowy, z ciężarnej na rodzące się dziecko lub przez kontakt bezpośredni. Na zakażenie bakterią chlamydii narażony jest każdy, niezależnie od płci i wieku. W grupie najwyższego ryzyka są młode osoby aktywne seksualnie, zwłaszcza te z dużą ilością partnerów. Na chlamydiozę cierpią zwłaszcza dziewczęta, które podejmują ryzykowne zachowania seksualne, bez użycia prezerwatywy. W ich przypadku dodatkowe obciążenie stanowią niewykształcone mechanizmy obronne organizmu. Wrotami dla bakterii są uszkodzone błony śluzowe lub naskórek. Często do zakażeń dochodzi na basenach. Podejrzane są też publiczne toalety oraz sauny. Obserwuje się częstsze występowanie zakażeń u kobiet stosujących doustną antykoncepcję hormonalną.
Objawy chlamydiozy
Do objawów zakażenia bakterią należą gęste, ropne upławy, ból lub dyskomfort w miednicy mniejszej, uczucie pieczenia przy oddawaniu moczu, parcie na mocz oraz krwawienia międzymiesiączkowe. Kontakty seksualne są bolesne, u kobiet po stosunku może występować krwawienie (tzw. krwawienia pokontaktowe). U mężczyzn w cewce moczowej pojawia się ropna wydzielina i piekący ból przy oddawaniu moczu. Rzadko obserwuje się obrzęk jąder. U osób uprawiających seks analny zakażenie może wystąpić w okolicach odbytu. W badaniu ginekologicznym we wziernikach uwidacznia się przekrwiona, wysoko podatna na urazy szyjka macicy. Wymazy do diagnostyki pobiera się z cewki moczowej, kanału szyjki macicy lub miejsc zmienionych chorobowo (srom, odbyt). We krwi wyszukuje się specyficznych immunoglobulin wskazujących na zakażenie.
Problemy z płodnością, ciąża
Nieleczona chlamydioza niesie poważne konsekwencje. Kobiety starające się o potomstwo cierpią na problemy z płodnością. Zdarzają się poronienia i ciąże ektopowe. Nieleczona chlamydioza powoduje zapalenie narządów miednicy mniejszej. Choroba może podczas porodu przenieść się na dziecko, niezależnie od drogi porodu (poród drogami natury czy przez cięcie cesarskie). Bakterie drogą wstępującą przechodzą z szyjki macicy do wód płodowych. W ten sposób dochodzi do przedwczesnego porodu. Dodatkowo, u noworodków obserwuje się hipotrofię (niską wagę urodzeniową), zapalenie spojówek, gałki ocznej lub płuc. Infekcja może rozwinąć się do dwóch tygodni od porodu. U kobiet w okresie poporodowym częściej występuje zapalenie błony śluzowej macicy,
Leczenie chlamydiozy
Leczenie zakażenia chlamydią polega przede wszystkim na antybiotykoterapii. Doustnie podaje się tetracyklinę (doksycylinę), azytromycynę, erytromycynę. Leczenie przeprowadza się również u partnera, inaczej istnieje ryzyko reinfekcji. Zaleca się wykonanie kontrolnego wymazu po zakończonej antybiotykoterapii. Przebycie zakażenia nie uodparnia na chorobę. Kobieta z chlamydiozą powinna bacznie przyjrzeć się swojej dotychczasowej higienie narządów płciowych oraz na bezpieczeństwo kontaktów płciowych. Niezabezpieczony prezerwatywą stosunek płciowy, nawet jednorazowy, niesie 80-90% ryzyko zakażenia chlamydią.
