Obecnie nie jesteśmy już niewolnikami tradycji. Własny ślub i wesele możemy sami zaplanować. Dotyczy to również zabaw weselnych. Nie wszyscy je lubią i pochwalają, bo nie wszystkie bywają zabawne. Często młodzi ograniczają je do niezbędnego minimum, czyli do rzucenia welonem i krawatem. Czy zabawy weselne przestaną być częścią wesela? A co z tradycją?
Monety czy ryż?
Tradycją jest, żeby po wyjściu z kościoła obsypać młodych monetami. Zebranie wszystkich zagwarantuje dobrobyt w przyszłości, a kto zbierze więcej, będzie zarządzał domowym budżetem. Jednak zebranie monet zajmuje sporo czasu i może pobrudzić suknię panny młodej. Coraz częściej zamiast monetami, goście obsypują parę młodą ryżem.
Życzenia od razu?
Czy się to komuś podoba, czy nie, nie ma ślubu bez złożenia życzeń parze młodej. Tradycja nakazuje zachowanie odpowiedniej kolejności: najpierw świadkowie, następnie rodzice, dziadkowie, krewni, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi. Goście mogą życzyć dosłownie wszystkiego: zdrowia, szczęścia, powodzenia na nowej drodze życia, dostatku, potomstwa, wsparcia od najbliższych, miłości. Obecnie w celu sprawniejszego opuszczenia placu kościelnego życzenia często składa się po przybyciu na salę weselną. Powoli zmienia się też kolejność przybycia do domu weselnego. Jak kiedyś, również obecnie, pierwsi przyjeżdżają rodzice młodych, potem goście. Para młoda przybywa na końcu i ma tak zwane „wielkie wejście”.
Początek wesela zgodny z tradycją?
Ten staropolski obyczaj na szczęście się zachował. Państwo młodzi są na progu witani przez rodziców chlebem i solą (choć zdarza się, że witającym jest gospodarz domu weselnego). W niektórych polskich regionach w powitalnym ”menu” jest jeszcze kieliszek wódki. Rodzice witają młodych, podczas gdy ci ostatni konsumują chleb posypany solą.
Po wejściu na salę weselną wznosi się toast na cześć państwa młodych. Para młoda korzysta ze specjalnie przygotowanych kieliszków (ozdobione i związane wstążką), które po wypiciu wyrzuca za siebie. Kieliszki muszą się rozbić, co zagwarantuje szczęście w małżeństwie. Jeśli tak się nie stanie, świadek wesela powinien rozbić kieliszek nogą. Oczywiście kto zrobił bałagan, ten sprząta. Młodzi muszą wspólnie zamieść rozbite kieliszki. Jest to symbolem małżeńskiej zgody i wskazuje także, kto będzie głową rodziny (a nie zawsze musi to być pan młody).
Podziękowania dla rodziców
To bardzo piękny i wzruszający moment, dlatego warto o nim pamiętać i w szczególny sposób wyróżnić rodziców. Czasem młodzi dziękują także dziadkom. To jest chwila, w której dziękuje się za miłość, poświęcenie, zrozumienie i wychowanie, a także za pomoc w organizacji wesela. Coraz częściej państwo młodzi wręczają rodzicom nie tylko kwiaty, ale również oryginalne podarunki, co jeszcze bardziej podkreśla ich wdzięczność.
Oczepiny być muszą
Bez względu na to, czy młodzi zdecydują się na zabawy weselne, czy całkiem z nich zrezygnują, oczepiny odbywają się prawie zawsze. Jak każe tradycja- koniecznie o północy. Nazwa pochodzi od czepca – dawnego nakrycia młodych pań. Najpierw panna młoda rzuca za siebie welon, a panny tańcząc w rytm granej muzyki, starają się go złapać. Jak głosi tradycja, ta panna, która złapie welon, w niedługim czasie wyjdzie za maż. Zmieniająca się moda powoduje, że nie każda panna młoda ma welon. Wtedy jest on zastępowany przez jej ślubny bukiecik. Podobnie wygląda zabawa, w której uczestniczą panowie. Pan młody rzuca muszkę lub krawat, a kawalerowie starają się go złapać. Nowa młoda para musi wspólnie zatańczyć.
Jak się bawimy na weselu?
Wiele weselnych zabaw przetrwało do dziś, mimo że coraz częściej młodzi ograniczają się do zaledwie kilku najpopularniejszych. Nie wszyscy goście chętnie w nich uczestniczą. Oto kilka przykładowych:
1. Pociąg – rola maszynistki przypada zazwyczaj pannie młodej. „Wiezie” ona swych gości po różnych krajach. Kolejną stację sygnalizuje zespół lub DJ i wtedy zachęca gości do odtańczenia narodowego tańca danego kraju np. w Wiedniu walca, a w Pradze poleczkę.
2. Zabawa z balonikami – pary muszą w jak najszybszym czasie napompować swój balonik za pomocą pompki do pompowania materaca. Panowie trzymają pompkę, a pompowanie spada na barki pań. Zwycięża para, której balonik pęknie jako ostatni.
3. Jabłko Adama – rekwizytem jest jabłko na sznurku. Zadaniem pań jest trzymanie sznurka, a zadaniem panów – zjedzenie jabłka. Zwycięzcą ten, komu uda się ta sztuka.
4. Sportowo i wesoło – konkurs dla par. Tańcząc należy przestawiać dyscypliny sportowe ogłoszone przez DJ’a. Najlepszych wyłaniają pozostali goście. Inna wersja tej zabawy to taka, kiedy pary same wymyślają dyscypliny, a pozostali goście muszą je odgadnąć.
5. Taniec z nieznajomym – goście ustawiają się w koła. Wewnętrzne tworzą panie, zewnętrzne panowie. W trakcie muzyki koła wirują w przeciwnych kierunkach. Kiedy muzyka na chwilę ustaje, panie odwracają się i dalej tańczą z partnerem, który akurat zatrzymał się za nimi.
6. Zdobycie trofeum – celem zabawy jest dotarcie pana młodego do młodej pani, trzymającej jakiegoś fanta (np. welon), która jest w środku koła, utworzonego przez inne panie. Pan młody musi próbować różnych sposobów, aby wreszcie znaleźć sposób na dotarcie do swojej wybranki, a panie na wszelkie sposoby starają się mu to utrudnić (np. delikatnie bijąc go drewnianymi łyżkami po dłoniach). Potem sytuacja odwraca się i pani młoda musi zdobyć fanta, pokonując panów broniących pana młodego.
Znak naszych czasów
Tradycyjne zabawy na szczęście wciąż cieszą się popularnością. Jednak łatwo zauważyć, że nowe także zdobywają powodzenie. Świetnym przykładem jest karaoke, które jest organizowane bardzo często. Upust swym talentom wokalnym może dać każdy gość, zgodnie z hasłem „śpiewać każdy może’ – choć nie każdy powinien. Natomiast podczas „przerwy na jednego” goście bywają zabawiani pokazem zdjęć przygotowanym przez państwa młodych. Będzie to bardzo miły ukłon w stronę gości, jeśli każdy zaproszony odnajdzie się choćby na jednym. Pokaz będzie wspaniałą okazją do zorganizowania wesołej „wycieczki sentymentalnej”.
Autor artykułu
Redakcja portalu fotograf-wesele.pl – największej baza fotografów ślubnych w Polsce.
