Podnoszenie kwalifikacji przez urlopy szkoleniowe

Podnoszenie kwalifikacji zawodowych dla wszystkich pracowników chcących się dokształcać można uzyskać przez urlop szkoleniowy. Taka forma urlopu jednak nie zawsze musi być zrealizowana przez pracodawcę. Istotną informacją dla pracownika jest pytanie, kiedy można się o taki urlop starać.

Odpowiednie przepisy regulują przyznawanie wielu rodzajów urlopów, które pracownik może uzyskać przez cały rok kalendarzowy. Ustawa opisuje także urlopy szkoleniowe przez zapiski zawarte w Kodeksie pracy. Dzięki temu można stwierdzić, że szkolenia takie i podnoszenie kwalifikacji z inicjatywy pracodawcy przynosi spore korzyści.

Dla polskiego prawa są to stosunkowo nowe rozporządzenia, a wprowadzenie ich w życie budziło wiele dyskusji i kontrowersji. Dzisiaj jednak takie urlopy są pożyteczne zarówno dla pracodawcy jak i zatrudnionego, gdyż zwiększają kompetencję i wiedzę pracowników.

Dla kogo urlop szkoleniowy?

Przyznawanie urlopów szkoleniowych wg sceptyków dzieli pracowników na dwie grupy. W myśl tego założenia jedna grupa podnosi swoje kwalifikacje zawodowe za przyzwoleniem kierownictwa, a druga we własnym zakresie. Dla pierwszej grupy przez to jest więcej uprawnień wynikających z tytułu urlopu szkoleniowego.

Dla pracowników skierowanych na urlop szkoleniowy przysługuje również zwolnienie z całości lub części dnia pracy. Zwolnienie to dotyczy realizacji szkolenia, ponieważ związane jest bezpośrednio z realizacją założeń oraz nabywaniem nowych kompetencji.

Jak to wygląda w praktyce?

Artykuł 1032§ 1 Kodeksu pracy szczegółowo opisuje urlop szkoleniowy, który przysługuje pracownikowi w określonym wymiarze. Dzięki temu zatrudniony może liczyć na:

• 6 dni – gdy przystępuje do egzaminu eksternistycznego,
• 6 dni – gdy przystępuje do egzaminu maturalnego,
• 6 dni – gdy przystępuje do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe,
• 21 dni na ostatnim roku studiów – gdy przygotowuje pracę dyplomową i przygotowuje się do egzaminu dyplomowego.

Wszyscy pracownicy, którzy szkolą się z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy muszą pamiętać, że otrzymane dni mogą wykorzystać zgodnie z celem, jaki stanowi dokształcanie. Taki urlop musi być wykorzystany w sposób optymalny, by umożliwić odpowiednie opanowanie materiału potrzebnego do zdania końcowego egzaminu.

Urlop szkoleniowy dotyczy także wszystkich osób, które uczą się prywatnie czy też kształcą się bez inicjatywy zatrudniającego. Pracodawca w tym przypadku może, ale nie musi przyznać na ten cel dni wolnych od pracy. W takim układzie urlop jest bezpłatny, a jego długość ustalana jest między zainteresowanymi stronami.

Zwrot kosztów z tego tytułu

W przypadku szkolenia pracownika z inicjatywy pracodawcy ten może opłacić mu tę edukację. W tym układzie istotna jest umowa szkoleniowa. Na jej podstawie zatrudniający może domagać się zwrotu całości lub części kosztów w przypadku przerwania lub nie ukończenia w terminie danych szkoleń i kursów. To nie jest pojedynczy przypadek. Nowelizacja tej części Kodeksu pracy umożliwiła pracodawcy powoływanie się na większy zakres sytuacji, które są zasadne do zwrotu kosztów za szkolenie.

Do zwrotu kosztów kształcenia zobowiązany jest także pracownik:

• z którym pracodawca rozwiązał stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy i to zarówno w trakcie podnoszenia kwalifikacji lub po jego zakończeniu i to w terminie określonym w umowie, nie dłuższym niż 3 lata,
• który w okresie nie dłuższym niż 3 lata rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem, z wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn dotyczących mobbingu,
• który w okresie nie dłuższym niż 3 lata rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia na skutek narażenia jego zdrowia lub życia lub z powodu mobbingu, pomimo faktycznego braku przyczyn określonych w tych przepisach.

Powyższe przepisy dość jasno pokazują, kiedy to pracownik będzie zobligowany do zwrotu całości lub części kosztów za szkolenie.

Reszta informacji

Podnoszenie kwalifikacji nie jest jedyną opcją dla pracownika, który chce się rozwijać. Zatrudniający może, ale nie musi przyznać także innych świadczeń w tym zakresie. Do tego zaliczyć można fundusze finansowe, które pracownik powinien przeznaczyć na działania związane ze szkoleniem. Taka pomoc związana może być z finansowaniem materiałów potrzebnych do nauki lub zwrotem kosztów przejazdów na kursy i szkolenia.

Fundusze przyznawane na takie cele zwykle są ustalane między zainteresowanymi stronami. Rozliczanie się z takich działań jest regulowane w sposób indywidualny. Część pracodawców przyznaje określone sumy do całkowitej dyspozycji pracownika, a inni wymagają pewnych dokumentów istotnych dla rozliczenia tych przyznanych kwot.

Artykuł przygotowany przez redakcję portalu www.praca.bielsko.pl