Stewia to roślina uprawna, od wielu lat używana do słodzenia potraw. Największą popularność uzyskała w krajach Ameryki Południowej. Jest alternatywą dla stosowania cukru, nadmiar którego oskarżana się o powodowanie szeregu chorób. Na korzyść stewii przemawia uzyskiwanie dużej słodkości z niewielkiej ilości suszu roślinnego. Osoby odchudzające się chwalą ją za brak kalorii.
Stewia nazywana jest naturalnym słodzikiem. Do nadania potrawom słodkiego smaku stosować można świeże liście, liście suszone lub formę sproszkowaną. Susz, przechowywany w odpowiednich warunkach bez wilgoci i w temperaturze pokojowej, ma kilkuletni okres ważności do spożycia. Zalanie suszu wrzątkiem wyzwala jego naturalnie słodki smak. Już kilka kropel esencji wystarczy do osłodzenia potrawy. To dzięki glikozydom zawartym w stewii (stewiozydy) jest ona do 300 razy słodsza od cukru. Sklepy z zdrową żywnością proponują także stewię w postaci płynnej, proszku, pastylek lub kryształków podobnych do cukru.
Dużą zaletą stewii jest możliwość używania jej przez diabetyków i osoby odchudzające się. Mimo wyjątkowej słodyczy, stewia nie zawiera kalorii. Słodycz zawarta jest w stewiolowych glikozydach, które nie są trawione i dlatego nie dostarczają energii. Jest więc wyjątkowo przydatna dla osób kontrolujących swoją masę ciała, które jednocześnie nie chcą rezygnować z słodkiego smaku. Stewia, w przeciwieństwie do cukru, nie wpływa na wzrost glikemii (stężenia cukru we krwi). Można ja używać do potraw gorących –herbat czy wypieków, gdyż jest odporna na działanie wysokich temperatur. Ze względu na niemożność fermentacji roślinę stosuje się także do marynat.
Jednak nie we wszystkich przypadkach stewii udaje się zastąpić cukier. Dużą zaletą cukru jest jego zdolność do karmelizowania. Ciasto z dodatkiem cukru ładnie się zrumieni, staje się kruche. Cukier jest także pożywką dla drożdży, a takiej właściwości stewia nie posiada. Co więcej, stewia nadaje potrawom delikatnie goryczkowy, ziołowo-lukrecjowy posmak, który można ograniczyć przez dodatek soli lub kwasów organicznych.
Do niedawna stewia nie jest dopuszczona na europejskim rynku do użytku jako środek spożywczy. Argumentem był brak należytych badań. Istniały podejrzenia o rakotwórcze i teratogenne (uszkadzające płód) działanie glikozydów stewiolowych. Jako, że jest to roślina, jej wyciągi często dostępne były w internetowych sklepach pod szyldem składnika kosmetyków naturalnych. Europejski Urząd do spraw Bezpieczeństwa Żywności EFSA w 2010 roku przedstawił brak przeciwwskazań do stosowania stewii w postaci słodzika w przemyśle spożywczym. Od listopada 2011 roku Europejska Komisja dopuściła do obrotu słodzik pozyskiwany z liści stewii. Oznaczono go numerem E960.
W czasach, kiedy znany jest niekorzystny wpływ nadmiaru cukru na zdrowie, gdy otyłość staje się plagą wśród dzieci i młodzieży oraz zwiększa się zapadalność na cukrzycę typu 2, stewia staje się niemalże bezkonkurencyjna w kategorii słodycz. Jej zastosowanie w produktach spożywczych może stać się kolejną kuchenną rewolucją.
